یکی از دوستان (آقای حمید ترابی) دیروز از سایت نیروگاه پرواز کرد و در ارتفاع پایین شروع به انجام مانور اسپیرال دایو نمود... - یادمان باشد هرگز در ارتفاع پایین و یا روی خشکی و مکان نامناسب اقدام به انجام این گونه مانورهای خطرناک ننمائیم... - در انجام مانور اسپیرال دایو هرگز به خود قره و اطمینان نفس کاذب نداشته باشیم... اکثر خلبانانی که سانحه داده اند پرنده های چیره دستی بوده اند... - صدای رادیو بی سیم را زیاد کنیم تا چنانچه اگر خودمان در تخمین ارتفاع دچار اشتباه شدیم دیگر پرنده هایی که اخطار خروج از مانور اسپیرال را می دهند آن نکات را به خوبی بشنویم... - در حد امکان رادیو بی سیم در جایی تعبیه شده باشد که صدای افراد به خوبی در مانورها شنیده شود... - حتی در آخرین لحظات هم دست از مبارزه و نجات خودبرندارید... چه بسا یک ثانیه هوشیاری و انجام اقدام درست جان شما را در پرواز یا مانورهای پرواز نجات بدهد... دوست عزیزمان که دیروز اقدام به انجام مانور اسپیرال دایو نمودند از ارتفاع 250متری شروع کردند که اشتباه بود... اسپیرال را 9 دور ادامه دادند که اشتباه بود... رادیو بی سیم را زیر بلوز ورزشی خود قرارداده و زیپ بلوز هم بالا بود که صدای رادیو هم کم بود و اخطارهای دیگر دوستان را نمی شنیدند... اشتباه در اشتباه... وقتی متوجه اشتباهات خود شدند که در ارتفاع 20متری در حال چرخش بودند و هیچ راه نجاتی جز ادامه اسپیرال و اسپین لند برای خود متصور نشدند و با همان چرخش کنار کوه فرود آمدند که از لطف و عنایت خداوند متعال و دعای خیر شما علاقمندان و دوستان هیچ مشکلی برایشان بوجدو نیامد ولی قدری لایه زیرین صندلی پروازشان پارگی مختصر مواجه شد... پرواز را به خاطر بسپار... پرنده مردنی است... بیائید بخاطر رضای خدا ، بخاطر اطرافیانمان ، بخاطر دیگر پرنده ها و بخاطر هزاران نکته دیگر ، خطرات پرواز را جدی بگیریم... بدانیم و باور کنیم هر لحظه که آماده پرواز می شویم ، ممکن است این پرواز آخرین پروازمان باشد... همانقدر که پرواز امنیت و لذت و شوق دارد همان اندازه هم ممکن است مصیبت آفرین و خطرناک باشد... یادمان باشد همواره چشمانی هر لحظه به راهمان و دلهایی مدام نگرانمان هستند...
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
